一日撫琴,高崖醉心。
撕碎了纏綿,我獨坐於高崖之上。
兒女情長,過往雲煙,止於歎息間。
一曲高歌,唱出離殤。
海之廣,天之蒼,唯我靈魂獨舞,龍翔於九天之上。
待到思緒歸整時,又見人世滄桑。
本文鏈接:https://www.guowenyun.com/zh-mo/zuowenzhongxin/gaoyizuowen/709768.html